அறுவர் தம் பிறவி அஞ்சிறையே

In the last post, we saw the summary of the Thiruvaimozhi - Pathudai(பத்துடையடியவர்). In this post, we shall see an interesting anubavam in the last pasuram of this Thiruvaimozhi.

In the pasuram அமரர்கள் தொழுதுஎழ அலைகடல் கடைந்தவன் தன்னை(11), when telling about the Palan for the persons who learn this Thiruvaimozhi Sri Aazhwar says  

அமர்சுவை ஆயிரத்து அவற்றினுள்

            இவைபத்தும் வல்லார்

அமரரோடு உயர்விற்சென்று அறுவர்தம்

            பிறவி அஞ்சிறையே.

The basic meaning of this lines is that those who learn this Thiruvaimozhi would be relieved from Samsaram and rejoice in Paramapadam along with Nityasuris. Sri Nampillai asks an interesting question that Aazhwar's words should have been that first we should be relieved from this samsaram and then reach the status of Nityasuris but the formation of words are in the reverse order - பிறவி அற்று அமரரோடு உயர்விற்சென்று - என்ன வேண்டாவோ? 

He answers this question in his usual way that When a Chetanan learns this Thiruvaimozhi, Emperuman will consider this chetanan as one of a Nityasuri and it is only a matter of time before this Person reaches Paramapadam. An example for this would be, when a King is imprisoned by another king and his army relieves him from the prison, the moment the relieve him they would place the Crown(kreedom) on him even before they cut off his chains and then its just a matter of time before he sits on the original thrown - இப்பத்தைக் கற்றபோதே இவனை நித்யசூரிகளில் ஒருவனாக நினைப்பன்; பின்னைச்சரீரத்தின் பிரிவு பிறந்தால் போய்ப்புகுவான் இத்தனை. அதாவது, சிறையிலே ராஜகுமாரன் தலையிலே முடியை வைத்துப் பின்னைச் சிறையை வெட்டிவிடுவாரைப் போலே, நித்யசூரிகள் வரிசையைக் கொடுத்துப் பின்னைச் சம்சாரமாகிற அஞ்சிறையைக் கழிப்பான் என்றபடி. Convincing isn't it?

In the next post we shall see the Avatharikai of the fourth Thiruvaimozhi - அஞ்சிறைய.

Dasan

Madhusudhanan

பத்துடையடியவர் - Summary

In the first and second Thiruvaimozhis, Nammazhwar experienced Emperuman's "PARATVAM" and "BHAJANIYATVAM" respectively. In the third Thiruvaimozhi, Azhwar gets himslef immersed into "SAULABHYAM" (simplicity or simplistic nature) of Emperuman. 

Let us see in brief the summary of each pasuram.

1. Nammazhwar rejoices by remembering the "SAULABHYAM" of Emperuman with instances from "NAVANEETHA CHAURYAM" (The Butter Theft) of Krishnavataram and suddenly enters transcendental sleep for six months - ‘எளியவன்’ என்றார்.

2. Azhwar starts Upadesham from this pasuram that Sriman Narayanan, who incarnates himself with many Avatarams in the Samsaram has SAULABHYAM as his SWABHAVAM (Nature) and gives the MOKSHAM and be Anthrathma for his Adiyars (disciples), however for others He will be unattainable - சொன்ன அவ்வெளிமையை வகைப்படுத்தி அருளிச்செய்தார்.

3. Azhwar narrates that no one can know the facts of Emperuman's Avatarams who does astonishing creations and destructions through devas like Brahma and who is Antharathma for Chetanas & Achetanas - அவனுடைய அவதார ரஹஸ்யம் ஒருவர்க்கும் அறிய நிலம் அன்று, என்றார்.

4. Azhwar articulates that Emperuman is too simplistic in his Avatarams. He is very fluent to his Adiyars and unattainable for the rest - ‘அத்தன்மைகள் தாம் அடியார்க்கு அறியலாம்; அல்லாதார்க்கு அறியப்போகா, என்றார்.

5. Azhwar tells that Sriman Narayanan is easily attainable by Bhakti and Prapathi Margam which He himself advices in BHAGAVATH GITA - இப்படிப்பட்டவனை அவன் அருளிச்செய்த பத்தி மார்க்கத்தாலே அடைமின், என்றார்.

6. Azhwar says that it might be possible to attain the knowledge of Athma which differs from Achetanas but it is impossible to come with a conclusion about Emperuman's Stithi - அடையத்தக்க பொருள் இன்னது, என்றும், அடையும் விதம் இன்னது என்றும் அருளிச்செய்தார்.

7. Azhwar urges the Samsaris that Emperuman is the Antharathma for all the three devas Brahma,Vishnu & Shiva. So without any confusion and any delay attain the lotus feet of Sriman Narayana - நீங்கள் சில் வாழ்நாள் பல்பிணிச்சிற்றறிவினிர் ஆகையாலே, விளம்பிக்க ஒண்ணாது; கடுக அடைமின, என்றார்.

8. Azhwar advices the Samsaris that we need not fear of our huge past Karmas. It will be vanished by default when we surrender  to Emperuman(Prapathi) - பற்றிய அளவில் விரோதிகள் அடங்கலும் நசிக்கும், என்றார்.

9. Azhwar explains that Emperuman who created the Brahmarudras and has given place in his Body (Divyamangalavigraham), comes down to the Samsaram which is created by them, by his Sangalpam which shows his Thirukkalyanaguam "SAULABHYAM" - பிரமன் சிவன் முதலியோர்கட்கும் காரணமானவன் வந்து அவதரிக்கைக்குக் காரணம் அருளிச்செய்தார்.

10. Azhwar pauses the Upadesham and wants to submerge in worshipping the Lotus Feet of THRIVIKRAMA which measured the Tri-LOKAS - இப்படி எளியவனானவனை முக்கரணங்களாலும் அனுபவிக்கப் பாரித்தார்.

11. Finally Azhwar concludes the decad by saying the Phalasruthi that the reciters of this Thiruvaimozhi will get the status of Nithyasuris and will be unlocked from the Samsaram - இவற்றைக் கற்க வல்லவர்கள் நித்யசூரிகளோடு ஒத்த உயர்வினையுடையராய்த் தங்களுடைய பிறவியாகிற விலங்கு அறப்பெறுவர்கள், என்றார்.

Summary: 

Swami Manavala Mamunigal briefs this decad in his Thiruvaimozhi Nootrandadhi's third pasuram "Pathudaiyorku - பத்துடையோர்க்கு", that Nammazhwar explains the Thirukkalyanagunam "SAULABHYAM" of Emperuman who is totally differs from all and the master for all, incarnates himself down to the Samsaram as SRIRAMA, SRIKRISHNA etc to unlock his Bhaktas from the samsaram  and raise them to the status of Nithyasuris.

பத்துடையோர்க்கு என்றும் பரன் எளியனாம்பிறப்பால்*
முத்திதரும் மாநிலத்தீர்! மூண்டு அவன்பால் - பத்திசெயும்
என்றுரைத்த மாறன்றன் இன்சொல்லாற் போம்* நெடுகச்
சென்ற பிறப்பாம் அஞ்சிறை.  (3)

Dasan
Kolahalan S - Thirukovalur

Pathudai - பத்துடையடியவர் அவதாரிகை

In the First Thiruvaimozhi, Aazhwar enjoyed the kalayana Gunam - Paratvam of Emperuman, In the second He enjoyed the Gunam - Bhajaneeyatvam. In this Thiruvaimozhi, Sri Aazhwar is talking about a Gunam that is most useful for people like us - Saulabyam(elimai - ஸௌலப்யம்). Out of all charitrams Aazhwar is mentioning about how easily he was caught and bound to the mortar, pleading, for stealing butter from the milkmaid's churning pail - மத்துறு கடை வெண்ணெய் களவினில் உரவிடையாப்புண்டு எத்திறம் உரலினோடிணைந்திருந்தேங்கிய எளிவே.

When starting avatharikai for this thiruvaimozhi, Sri Nampillai beautifully emphasizes the greatness of this Gunam. He does  it with an example. Is it possible for a person who lost both his hands to climb on an Elephant? The general answer is NO. However if the Elephant itslef bends down and allows the person to climb, then he can easily climb. Such is the saulabyam of Emperuman who lifts(retrieves) us from samsaram by himself.

Sri Nampillai continues, If reaching Emperuman is so simple then how there are people still who doesn't do this? The answer he gives is that, that noble simplicity of Emperuman itself make people not reach him. Emperuman took many avatarams to show his simplicity, however people started to question "Is he just another one among us? Is he also just another one who steals Butter and get caught for the act?".   Again, He emphasizes his answer with examples. 

• Noble people create Ponds and wells to be used by public. However we see both types of usages for the ponds - good and bad. Some people use it for drinking and other purposes and some people commit suicide diving in the pond. It is absolutely not the mistake of the pond - அறவோர் சிலர் ஏரி கல்லினால், சேற்றிலே தலையை நொழுந்திப் பட்டுப் போகாநிற்பர் சிலர்; விடாயர் அதிலே முழ்கி விடாய் தீர்ந்து போகாநிற்பர்கள்.
• When we light a Lamp, It gives brightness to the place, however there are few insects which fall in the fire and finish themselves. So it is not the mistake of the lamp - விளக்கை ஏற்றினால் அதிலே விட்டில் முதலிய சில பொருள்கள் விழுந்து முடிந்து போம்; சிலர், அதன் ஒளியிலே உய்வு பெறுவர்கள்.

In similar lines, many Aazhwars have described Emperuman as Pond and Lamp. Few instances are ‘வாசத்தடம்’, ‘மரகதமணித்தடம்’ and ‘வேங்கடமலைமேல் மேவிய வேத நல் விளக்கை’, ‘ஆயர் குலத்தினில் தோன்றும் அணிவிளக்கை’, ‘வெங்கதிரோன் குலத்துக்கு ஓர் விளக்காய்த் தோன்றி’.

In Krishnavataram, there were both types of people. First type is people who stood against Emperuman and perished viz. Banasuran, Sisupalan, Chakatasuran etc. However there were people who realized the greatness of Emperuman and this Gunam - Saulabyam and achieved him through their love like Akroorar, Malakarar etc - சிசுபாலன், பூதனை, சகடாசுரன், இரட்டைமருத மரங்கள் இவர்கள் எதிரிட்டு முடிவுற்றமையும், அக்குரூரர் மாலாகாரர் முதலியோர் அடைந்து உய்வு பெற்றமையும் காண்க.

In the next post, we shall see the essence of this Thiruvaimozhi.

Dasan

Madhusudhanan MA

வண்புகழ் நாரணன் திண்கழல் சேரே

In the first Thiruvaimozhi, Sri Aazhwar experienced and explained the utmost form of the Brahmam, however he did not mention the name of the Brahmam in the first thiruvaimozhi and also in the first 9 pasurams of second Thiruvaimozhi. Till now Aazhwar has been using the words 'Avan', 'Evan' etc. It is only in the 10th pasuram of this Thiruvaimozhi "எண்பெருக்கந்நலத்து", Aazhwar specifies the name Naranan(Narayanan) and advises us to seek his lotus feet - வண்புகழ் நாரணன் திண்கழல் சேரே.

It is the same method that is used in Vedas and Veda Vyasar's Brahma Sutram. Vedas or BrahmaSutram first conveys the Nature of Ultimate Reality (Parabrahman or Paramathma) without mentioning the name....later it tells that the parabrahmam is none other than Sriman Narayanan.

As Sri Madurakavi Azhwar says, "மிக்க வேதியர் வேதத்தின் உட்பொருள் நிற்கப்பாடி என்நெஞ்சுள் நிறுத்தினான்" where he says, In Thiruvaimozhi, Sri Nammazhwar has explained the in depth meanings of Vedas. It is well known that Thiruvaimozhi is the essence of Vedas, it is worth noting even the style of Thiruvaimozhi is similar to that of Vedas, Upanishads and BrahmaSutram etc.

Also, it is in this same pattern Sri Mudhalaazhwargal started their prabandams. We can realize this method when see the in depth meanings(Svapadesam) of the first pasurams of each of them. Intially, Sri Poigaiaazhwar said "வையம் தகளியா வார்கடலே நெய்யாக" where he meant Paramatma is Ubaya Vibhuthi Nathan. Then Sri Boothathaazhwar said "அன்பே தளியா ஆர்வமே நெய்யாக " where he meant, Paramaatma is jnana swarupi(Symbol of jnana) & Narayanan. Then Sri Peyaazhwar said "திருக்கண்டேன் பொன்மேனி கண்டேன்", He is not just Narayanan but Sriman Narayanan. 

We can see that, all Aazhwars not only share the same concepts, but they also used the same methodologies. That is why they are rightly called as - "பேசிற்றே பேசும்  ஏக கண்டர்கள்".

In the eedu vyakyanam of this pasuram, an interesting Aithihyam(incident) is mentioned. Once when Sri Koorathalwan was explaining this pasuram to his Sons Sri Parasara and Vedavyasa Bhattars, he said to them  - "since this pasuram is equivalent to Thirumantram you have to know the meaning from your acharyan(Embar). So please go to and learn the meaning from him". When they stood up to leave Aazhwan again asked them to sit and said -"As Aazhwar has said 'மின்னின் நிலையில மன்னுயிராக்கைகள்' who knows what would happen next? So I myself will teach you the meaning of this Pasuram now".

Following is the extract of this Aithihyam from Kanchi Sri PB Annangaracharyar Swamy's Divyartha Deepikai -
இக்குமாரரிருவர்க்கும் ஒருகால் கூரத்தாழ்வான் திருவாய்மொழிப்பொருள் சொல்லிவரும் போது,  எண்பெருக்கந்நலத்து இத்யாதியான இப்பாசுரம் வந்தவளவிலே இது திருமந்திரார்த்தத்தை விவரிக்கிறதாதலாலும் மந்த்ரார்த்தம் ஆசார்யரிடத்திலேயே கேட்டறிய வேண்டியதாதலாலும் அதனை அவர்கட்குச்சொல்லாது நிறுத்தி ‘இதனை உங்கள் ஆசார்யர் பக்கலிலே கேட்டுக் கொள்ளுங்கள்’ என்று சொல்ல, அதனை விரைவில் அறிந்துகொள்ளவேணுமென்னும் அவாவினால் உடனே அவர்கள் எழுந்து தங்கள் ஆசார்யரான எம்பார் எழுந்தருளியிருக்குமிடத்தைக் குறித்துப் போகவுக்கவளவில், ஆழ்வான் யாக்கை நிலையாமயைத் திருவுள்ளத்திற் கொண்டு அவர்களை அழைத்து, ‘இன்னபோது இன்னாரிப்பர் இன்னார் போவாரென்று தெரியாது, ஆதலால் இருந்துகேளுங்கள்’ என்று திருமந்திரத்தைச் சொல்லி இப்பாட்டின் பொருளையும் விவரித்து, இப்பாசுரத்தைத் திருமந்திரத்தின் அர்த்தமாக நினைத்திருங்கள்’ என்று பணித்தருளினார்.

Such was our Poorvacharyas' involvement in DivyaPrabandhams.

Dasan

Madhusudhanan MA

வீடுமின் முற்றவும்? முற்றவும் வீடுமின்?

In this second Thiruvaimozhi Veedumin Mutravum(வீடுமின் முற்றவும்), Sri Azhwar explains them the danger and impurities in the Samsaram and asks them to concentrate fully on Emperuman's Kalyanagunas by erasing other things of the Samsaram from their mind.

In the first pasuram, he advises us(samsaris) to detach our mind from all the worldly things and start worshipping the true Master(Vaguttha seshi). When we look at the sandhai of that pasuram, it starts like வீடுமின் முற்றவும் instead of முற்றவும் வீடுமின்(which is the general practice). In general, when we frame a sentence, we start with the noun and then the verb. Here the noun is முற்றவும் and verb is வீடுமின்.

Sri Nampillai asks this question in his Eedu and provides the answer to the question by himself. He answers the question by giving 2 examples

• When a person is sleeping in his house with all doors shut and at that time the roof catches fire, any onlooker would first try to save the person and then try to put off the fire. He would first ask the sleeping person to come out immediately and then explain to him that his house is under fire. If he does viceversa, by the time he explains that the house is under fire and it could burn the entire house, the fire would spread and finish the other person and the house - ஒருவன் வீட்டிற்குள்ளே கிடந்து உறங்காநிற்க, நெருப்புப் பற்றிப் புறம்பே எரிந்தால், ‘வெளியே வா,’ என்று சொல்லி, பின்னர், ‘நெருப்பு’ என்பாரைப் போலே. 

• When a kid is holding a snake(without that knowledge that the snake could attack anytime), any onlooker would first ask the kid to leave the snake and run elsewhere rather than explaining the kid about the svarupam of the Snake, like, 'Listen kid, you are holding a snake and it is dangerous and if it bites you blah blah' etc. - சிறுகுழந்தை கையிலே பாம்பைப் பிடித்துக்கொண்டு கிடந்தால், போகடச்சொல்லி, பின்னர், ‘பாம்பு’ என்பாரைப் போலே. 

It is in similar pattern, Sri Aazhwar says வீடுமின் முற்றவும் instead of முற்றவும் வீடுமின், where he advises we the samsaris, to leave the affinity towards samsaram which is poisonous like a snake and which would finish us like a fire.

Dasan

Madhusudhanan MA

வீடுமின் முற்றவும் - A Summary

Sri Nammazhwar experiences the Paratvam or utmost Greatness of Emperuman in the first decad. In this Thiruvaimozhi Veedumin Mutravum(), he experiences the Kalyanagunam called " BHAJANIYATVAM "  of Emperuman.

Having seen the pitiable state of Samsaris, who have not realized their selves, Nammazhwar gives Upadhesham (advice) to the them in this Thiruvaimozhi. We shall see the summary of each pasuram in brief.

In the first pasuram Nammazhwar says to Chetanas that we detach our mind from all the worldly things and start worshipping the true Master(Vaguttha seshi) -  ‘வேறுபட்ட பொருள்களை விட்டு, சர்வேஸ்வரன் பக்கல் ஆத்மாவைச் சமர்ப்பிக்க இசைமின்’, என்றார். 

Here a question arises that how the attachment in the worldly things can be suddenly wiped out?    Azhwar answers the question in the second pasuram that, by seeing the impurities in the Samsaram leads us to detached from it - ‘வேறுபட்ட பொருள்களின் குற்றங்களைக் கண்ட அளவில் விடலாம்’, என்றார்.

In the third pasuram Azhwar tells that one has to root out his Ahamkara Mamakaras (egoism) to do Bhagavath Sharanagathi(complete surrender on the lotus feet of Sriman Narayana) - விடுந்தன்மையினைச் சுருங்க அருளிச்செய்தார்.

In the fourth pasuram Nammazhwar propagates that Emperuman (Paramatma) completely differs from the Chith and Achith. And the Paramatma is the embodiment oh happiness (Ananda Mayam). So worship the Paramatma without any attachments in the Samsaram -  பற்றப்படுகிற பொருளின் நன்மையினை அருளிச்செய்தார்.

In the fifth pasuram Azhwar explains that to attain the abode of Sriman Narayana,  Kaivalyam (self experience) comes as a hurdle. It should be neglected totally to attain MOKSHAM -  பற்றுமிடத்தில், வரும் தடைகளை நீக்கும் வழியினை அருளிச்செய்தார்.

Nammazhwar in the sixth pasuram states that, Emperuman shows affection more on the Mumukshus (one who eagers to attain Moksham) rather than towards Nithyasuris - 'ஈஸ்வரன் க்ருபையே உருவானவன்', என்றார்.

In the seventh pasuram Azhwar states to surrender into the feet of Emperuman, one who has the Jeevatmas as his Shariram and one who is the abode of Kalyanagunas - ‘சம்பந்த ஞானம் உண்டாகவே பொருந்தலாம்’, என்றார்.

Aazhwar in the eighth pasuram asks the Samsaris to channelize their mind, speech and action towards Emperuman from the worldly things -  ‘வேறு உபகரணம் தேடவேண்டா; அவன் தந்த உறுப்புகளை அவனுக்கு ஆக்க அமையும்’, என்றார்.

In the ninth pasuram, Azhwar says that the Ajnanam will be vanished automatically if we start worshipping with your mind, speech, and action - ‘அப்படிச் செய்யவே, வழிபாட்டிற்குத் தடையாக உள்ளவை எல்லாம் தாமாகவே நீங்கும்’, என்றார்.

In the tenth pasuram, Azhwar states that those who surrender themselves at the lotus feet of the Sriman Narayanan should worship him by chanting the "Thirumanthram" - பஜனீய மந்த்ரம் இன்னது என்றார்.

By the last pasuram Azhwar concludes that  this second decad is done in order to help a samsari and is the essence of the thousand Thiruvaimozhi Pasurams - ‘இவைதாம் வாய் வந்தபடி சொன்னவை அல்ல; சேதனருடைய நன்மைக்குத் தக ஆராய்ந்து சொல்லப்பட்டவை,’ என்கிறார். ‘இவைதாம் ஹித தமமாய் இருப்பன ஆகையாலே, எப்போதும் ஒக்க ஓரப்படுவன,’ என்கிறார் எனலுமாம்..

  

Summary: Swami Manavala Mamunigal summaries the second decad  in his Nootrandadi's (திருவாய்மொழி நூற்றந்தாதி) second pasuram that Swami Nammazhwar wants to share his Bhagavath Anubhavams with Samsaris. But Samsaris are fully submerged with the worldly things. So Azhwar explains them the danger and impurities in the Samsaram and asks them to concentrate fully on Emperuman's Kalyanagunas by erasing other things of the Samsaram from their mind.

வீடுசெய்து மற்றெவையும் மிக்கபுகழ் நாரணன்தாள்
நாடுநலத் தால் அடைய நன்குரைக்கும் – நீடுபுகழ்
வண்குருகூர் மாறன் இந்த மாநிலத்தோர் தாம்வாழப்
பண்புடனே பாடியருள் பத்து.(2)

Dasan

Kolahalan S, Thirukovalur